I was thrilled to find out that the sequel to two of my favorite movies, "Before Sunrise" and "Before Sunset" will be in theathers May 24th. Before Midnight. This time on a trip to Greece, we will follow the couple 9 years after they re-united in Paris, which had been again 9 years since they had met in Vienna, only to spend one day, as strangers who randomly met on a train.
I remember seeing the second one with a guy friend of mine who endlessly complained about the film's emphasis on conversation. "Nothing ever happens," he had exclaimed helplessly. Well, this is precisely why the date didn't go too far. He had completely missed that what was happening, "the action," the drama, was all underneath the conversation. Like a beautiful fugue, two characters singing two different melodies intertwined, followed one and other under one theme, with episodes of conversation taking them up and down the emotional octave, when all the while, turning them into one.
I fell for my first love on the very first date because solely with his words, he took me on a journey from an early afternoon when we met for coffee, till dawn. Years later I willingly and delightfully became one of the preys of a player because he had beautifully mastered the elegant art of conversation. It is a simple, forgotten fact that mental stimulation is more powerful than physical foreplay. And being a good conversationalist, is an art form.
I think the foundation of a good conversation is curiosity. Curiosity about the world around us, which leads to open-mindedness, wisdom and versatility that allows us to surf through the waves of various topics... Curiosity about the person we're speaking to which, today appears to be all the more irrelevant as people have become self-satisfied and content with long monologues about themselves... Curiosity about things we do not know. We are losing the humble ability to say, "I don't know. Tell me more," as people want to preserve the false image of being experts on everything and then tweet about it. That is not a conversation.
Because I live in a world where this art form is becoming extinct that I want to see this film so badly. Under the honest lens and familiar ryhthm of director Richard Linklater, I am incredibly curious to see what these two characters, who have matured 9 more years, will discuss. As Oscar Wilde says, "Ultimately the bond of all companionship, whether in marriage or in friendship, is conversation."
En sevdiğim filmlerden ikisi ''Before Sunrise'' ve ''Before Sunset'' in devamının Amerika'da 24 Mayıs'da gösterime gireceğine çok sevindim. Before Midnight. Şans eseri trende tanışıp Viyana'da geçirdikleri tek bir günden 9 yıl sonra Paris'de yeniden birbirlerini bulduktan gene 9 yıl sonra, çiftti Yunanistan'da takip ediyor olacağız.
Hatırlıyorum da ikincisini, filmin çok diyaloğa dayalı olduğundan sürekli şikayet eden bir çocukla seyretmiştim. ''Filmde hiçbirşey olmuyor ki'' diye bağırmıştı çaresizce. Tahmin edersiniz ki ilişkimiz bundan ileri gitmedi. Asıl aksiyonun, dramanın bütün o diyaloğun altında olup bittiğini kavrayamamıştı bile. Etkileyici bir füg gibi, farklı melodiler söyleyen iki karakter kesişiyor, bir tema altında birbirlerini takip ediyor, sohbetleri bir aşağı bir yukarı duygusal oktavları inip çıkıyordu. Onları tek bir melodiye dönüştürüyordu.
Akşamüstü kahve için ilk kez buluştuğumuzda, beni sadece sözcükleriyle heyecanlı, sabaha kadar süren bir yolculuğa çıkarttığı için ilk aşkıma kaptırıvermiştim. Yıllar sonra, isteyerek ve zevkle çapkın bir adamın avı olmayı seçmiştim, çünkü zarif sohbet etme sanatının ustasıydı. Çok basit ama sıkça unutulan bir gerçektir ki zihinsel tahrik, fiziksel foreplay'den çok daha etkileyici. İyi konuşabilmek bir sanat.
Bence güzel konuşabilip, hoş sohbet edebilmenin temelinde merak yatıyor. Açık fikirlilik, bilgelik ve çok yönlülüğe götürmesiyle insanın değişik konu dalgaları arasında sörf edebilmesini sağlayan, dünyamızla ilgili merak... Konuştuğumuz kişiye karşı merak... her ne kadar git gide insanlar artık kendileriyle ilgili uzun monologlarla gayet memnun ve mutlu olsalar da. Ve henüz bilmediğimiz şeylere karşı merak... Maalesef alçakgönülle ''Bilmiyorum. Anlat'' deme kapasitemizi git gide kaybediyoruz. İnsanlar herşeyin uzmanı oldukları iddasıyla tweet edip duruyorlar, bu sahte imajı korumak için. Bu ''konuşmak'' değil.
İşte bu sanatın kaybolduğu bir dünyada yaşadığım için bu filmi özellikle görmek istiyorum.Yönetmen Richard Linklater'ın samimi ritmi ve dürüst objektifi altında, 9 yıl daha olgunlaşmış olacak bu karakterlerin neler tartışacaklarını çok merak ediyorum. Oscar Wilde'ın dediği gibi, ''Sonuçta, evlilik veya dostluk olsun, yoldaşları birbirine bağlayan, sohbettir.''
* 1) Photo via Guardian 2) Photo via Une Jeune Demoiselle 3) Photo via Black Book
No comments:
Post a Comment