Pipa Istanbul. What a Waste!

If your weekend plans include Pipa, the newly arrived and super-hyped Pizzaria that keep appearing in every magazine, I recommend you skip it entirely. Last week, Romantic Rocker, DJ G and I had planned to go there. We got graciously greeted at the dark entrance, escorted down the narrow hallway lined with illuminated shelves displaying wine bottles and into the large modern dining room. Although you can immediately see how the style imitates US restaurant reviews in Elle Decor, it looked promising.

The young host stopped by the bar and proudly informed us that in her opinion, the low bar seats were the best seats in the house. As we kindly disagreed and asked her to show us our table, which was reserved and re-confirmed days in advance, she smiled and said, "Listen, we have a problem. There was a mix-up and we don't have a table for you." We looked around the empty tables surrounding the room and questioned the problem when she begged us to wait. "Fine," we thought. "We'll order a bottle of wine and an appetizer."

As you probably know my weakness for truffles, we thought we ordered the Steamed Asparagus with cheese and black truffles. What we got was a cold mush of asparagus with a half-heartedly melted deli cheese with what looked like burnt pieces of mushroom. The steamed asparagus should still have a bite to it. If one wants to melt the cheese, it should be melted all the way, otherwise just bring out the cheese such as parmesan on its own. And if you're going to write "black truffles"  on your menu, don't bring fake truffles that lack even a hint of that undeniably distinctive smell and flavor.

While we were staring at our horrible plates, completely perplexed, hesistantly sipping from our usual wine, which tasted like vinegar from not being restored properly, we watched them seat four tables which arrived after us. Maybe it was because we weren't 50 year-old women with Botox? The reason beats me.

As we got up to go somewhere descent, one of the girls we tried to talk some sense into rushed over to say that they were finally arranging a table. When we inquired about the other parties who got seated, she exclaimed,  "But they had reservations!" Well honey, so did we. And that is one of the many reasons why we are never going back to Pipa.

But I'm not worried about Pipa. As long as Turkish "high" society remains as it is, a herd of sheep that will blindly fall for anything that someone labels as "in," doesn't even know what a truffle is, thinks something must be good if it's expansive and mistakes rudeness for authority due to its inferiority complex, Pipa will thrive.

But as a well traveled foodie who appreciates quality, in food and customer service, I am not a part of that herd.

Eğer haftasonu planlarınız arasında her derginin övdüğü, Nişantaşı'nın yeni İtalyanı Pipa varsa, vazgeçmenizi tavsiye ederim. Geçtiğimiz hafta Romantic Rocker ve DJ G'yle beraber orada hasret gidermeyi planlamıştık. Karanlık girişde kibarca karşılandık ve şarap şişelerinin ışıklı raflarda sergilendiği dar koridordan yürüyerek geniş ve modern yemek bölümüne getirildik. Her ne kadar Elle Decor dergisinin Amerika'daki restoran sayfalarını taklit etmiş bir havası olsa da, yeni ve hoş bir deneyim vaadediliyor gibiydi.

Yerimizi gösteren genç bayan barda durdu ve kendisine göre restoranın en iyi yerinin bar olduğunu söyleyip alçak sandalyeleri gururla işaret etti. Bu teklifi nazikçe geri çevirip rezervasyonu kaç gün öncesinden yapılmış ve yeniden teyidi alınmış olan masamıza oturmak istediğimizi belirttik. Liseli bayan bize bakıp gülümseyerek, ''Ay bir problem var. Karışıklık olmuş. Sizin masanız yok,'' açıklamasında bulundu. Nerdeyse tamamen boş olan restorana bakıp şaşırdık. Ama barda beklememiz için yalvarılınca, bir şişe şarap söyleyip DJ G'yi beklerken bir başlangıç alacağımızı düşünerek tamam dedik.

Benim trüfü ne kadar çok sevdiğimi bilirsiniz. Buharda Kuşkonmaz, Peynir ve Siyah Trüfler sipariş verdiğimizi zannetmiştik. Yerine soğuk ve püreleşmiş kuşkonmazlar, Migros'dan alınmış hazır dilim peynire benzeyen  yarım yalamak eritilmiş bir peynir ve trüf yerine yanmış mantar parçacıkları geldi. Buharda pişmiş olmasına rağmen kuşkonmazın hala bir kıtırlığı kalması lazım. Eğer eritilmiş peynir ise, peynirin tamamen eritilmesi gerek. Veya parmesan gibi bir peynir ise olduğu gibi getirilmeli. Ve eğer menüde ''siyah trüf'' yazıyorsa, o kendine has kuvvetli ve leziz kokusu ve tadından eser olmayan sahte siyah trüf  getirilmemi.

Korkunç tabağımıza şaşkın bir şekilde bakınıp, her zaman söylediğimiz ama doğrudürüst reserve edilmediğinden dolayı sirkeleşmiş şarabımızı isteksizce yudumlarken, bizden sonra gelen dört parti masalarına oturtuldu. Belki de problem Botox'lu emektarlar olmadığımızdan kaynaklanıyordu? Sebebini anlamış değilim..

Doğrudürüst bir yere gitmek üzere kalktığımızda, biraz mantık aşılamaya çalıştığımız kızlardan biri koşarak geldi ve en nihayet bize masa ayarladıklarını haber verdi. Bizden sonra gelenlerin neden oturtulduğunu sorduğumuzda, ''Ama onların rezervasyonu vardı'' diye bağırdı. ''Evet canım, bizim de vardı. Ve bu da bir daha Pipa'ya neden gitmeyeceğimizin sebeplerinden sadece bir tanesi.''

Ama ben Pipa için endişelenmiyorum. Bizim sosyete herhangi birinin ''hip'' dediği bir yere koyun sürüsü gibi körce inanıp gittiği, trüfün ne olduğunu bile bilmediği, birşeyin pahalı olduğu için iyi de olmasının şart olduğunu zannettiği ve aşağılık kompleksinden dolayı kabalığı otoriterlik olarak algıladığı sürece, Pipa başarılı olur.

Ama seyahat etmiş, yemeğe meraklı ve sadece yemek de değil serviste de kaliteye önem veren bir kadın olarak, ben bu sürüye ait değilim.  

* Photo via Gurme Rehberi