I've been dreaming a lot lately. Dreams that wake me up bewildered. Like a puzzle, I try to break them down into symbols and make sense of it all but alas, it is like my sub-conscious is producing a David Lynch film. One of the recurring images is of a train, which apparently means the path of life. One morning when I saw a freight train making a stop at a wheat field, I remembered the song "Freight Train" by Elizabeth Cotten.
My ex-husband had introcuded me to this legendary artist years ago. He used to love listening to folk music during our long drives from Boston to New York. He was also the one who told me about her inspiring story. Left-handed, she learns how to play banjo and guitar in her own, original style when she is eight years-old. In her teens, she gets married and stops playing and writing songs all together. Twenty-something years later when she is working at a department store, she helps a lost girl re-unite with her mother. The grateful family hires her as a house-keeper. One day, she picks up the little girl's guitar and starts playing again. Little does she know that the girl's father is Mike Seeger, one of the most accomplished folk musicians of all time! Fascinated by her unique technique and lovely songs, they make a recording in her bedroom, which turns Elizabeth Cotten into a Grammy winning folk legend, whose songs are played by the likes of Bob Dylan, Devendra Banhart and Laura Gibson.
I love this story as it is a testament to the issues I've been contemplating lately, to have a little faith in the flow of life and that everything happens when it's supposed to. I feel like with that trust that comes from wisdom, her melodies don't rush, they have a reassuring calm about them. Her lyrics are simple and poetic, without romanticizing the harsh facts of life. Her songs are like of a grandmother, who smiles at the impatience of adolescents who hasn't gotten to know life yet.
Coincidentally when The Traveler wanted a suggestion for "calm but happy" music, the first song that came to my mind was "Shake Sugaree." With this song, I wish you a lovely, calm and happy week!
Son zamanlarda acaip rüyalar görüyorum. Kafamı karıştırarak uyandıran rüyalar. Bir anlam yaratabilmek için yap-boz gibi, onları sembollere bölmeye çalışıyorum ama bilinçaltım sanki bir David Lynch filmi çekiyormuşçasına esrarengiz. Devamlı ortaya çıkan imajlardan biri, güya hayat yolunu simgeleyen, tren. Bir sabah, buğday tarlasında mola veren bir yük treni gördüğümde, aklıma Elizabeth Cotten'ın ''Freight Train'' adlı şarkısı geldi.
Bu efsanevi sanatçıyı bana eski kocam tanıştırmıştı. Boston'dan New York'a yaptığımız uzun araba yolculuklarında folk müziği dinlemeyi çok severdi. Bana Elizabeth Cotten'ın ilham veren hayat hikayesini de o anlatmıştı. Solak olduğundan ötürü, sekiz yaşında banjo ve gitar çalarak kendine has, orijinal bir stil geliştiriyor. Gençliğinde evlendiriliyor ve gitar çalıp şarkı yazmayı tamamen bırakıyor. 25 yıl kadar sonra, bir alışveriş merkezinde çalışırken, kaybolmuş bir kıza yardım edip annesine kavuşturuyor. Minnettar olan aile, onu hizmetçi olarak işe alıyorlar. Bir gün, küçük kızın gitarını alıyor eline ve yeniden çalmaya başlıyor. Farkında değil ki bu küçük kızın babası, folkun en başarılı müzisyenlerinden Mike Seeger! Kendine has özel tekniği ve harika şarkılarına hayran kalıp, Elizabeth Cotten'ın minik odasında kayıt yapıyorlar. Bu albüm, Elizabeth Cotten'a Grammy kazandırıyor ve şarkıları Bob Dylan, Devendra Banhart ve Laura Gibson gibi meşhur sanatçılar tarafından söylenen bir efsaneye çeviriyor.
Son zamanlarda aklımı çelen konulara ahit olan bu hikaye çok hoşuma gidiyor. Hayatın akışına güvenmek ve herşeyin olması gerektiği zamanda olacağına inanmak. Sadece bilgelikten gelebilecek o güvenle, melodileri acele etmiyor, rahat ve sakinler. Şarkı sözleri, hayatın acı gerçeklerini romantize etmeden basit, temiz ve şiirsel. Hayatı daha tanımayan gençlerin sabırsızlığına gülümseyen, tatlı bir anneanne gibi.
Tesadüfen geçenlerde The Traveler ''sakin ama mutlu'' bir müzik önerisi istediğinde, aklıma ilk gelen şarkı ''Shake Sugaree'' oldu. Bu şarkıyla, hepinize hoş, sakin ve mutlu bir hafta diliyorum.
My ex-husband had introcuded me to this legendary artist years ago. He used to love listening to folk music during our long drives from Boston to New York. He was also the one who told me about her inspiring story. Left-handed, she learns how to play banjo and guitar in her own, original style when she is eight years-old. In her teens, she gets married and stops playing and writing songs all together. Twenty-something years later when she is working at a department store, she helps a lost girl re-unite with her mother. The grateful family hires her as a house-keeper. One day, she picks up the little girl's guitar and starts playing again. Little does she know that the girl's father is Mike Seeger, one of the most accomplished folk musicians of all time! Fascinated by her unique technique and lovely songs, they make a recording in her bedroom, which turns Elizabeth Cotten into a Grammy winning folk legend, whose songs are played by the likes of Bob Dylan, Devendra Banhart and Laura Gibson.
I love this story as it is a testament to the issues I've been contemplating lately, to have a little faith in the flow of life and that everything happens when it's supposed to. I feel like with that trust that comes from wisdom, her melodies don't rush, they have a reassuring calm about them. Her lyrics are simple and poetic, without romanticizing the harsh facts of life. Her songs are like of a grandmother, who smiles at the impatience of adolescents who hasn't gotten to know life yet.
Coincidentally when The Traveler wanted a suggestion for "calm but happy" music, the first song that came to my mind was "Shake Sugaree." With this song, I wish you a lovely, calm and happy week!
Son zamanlarda acaip rüyalar görüyorum. Kafamı karıştırarak uyandıran rüyalar. Bir anlam yaratabilmek için yap-boz gibi, onları sembollere bölmeye çalışıyorum ama bilinçaltım sanki bir David Lynch filmi çekiyormuşçasına esrarengiz. Devamlı ortaya çıkan imajlardan biri, güya hayat yolunu simgeleyen, tren. Bir sabah, buğday tarlasında mola veren bir yük treni gördüğümde, aklıma Elizabeth Cotten'ın ''Freight Train'' adlı şarkısı geldi.
Bu efsanevi sanatçıyı bana eski kocam tanıştırmıştı. Boston'dan New York'a yaptığımız uzun araba yolculuklarında folk müziği dinlemeyi çok severdi. Bana Elizabeth Cotten'ın ilham veren hayat hikayesini de o anlatmıştı. Solak olduğundan ötürü, sekiz yaşında banjo ve gitar çalarak kendine has, orijinal bir stil geliştiriyor. Gençliğinde evlendiriliyor ve gitar çalıp şarkı yazmayı tamamen bırakıyor. 25 yıl kadar sonra, bir alışveriş merkezinde çalışırken, kaybolmuş bir kıza yardım edip annesine kavuşturuyor. Minnettar olan aile, onu hizmetçi olarak işe alıyorlar. Bir gün, küçük kızın gitarını alıyor eline ve yeniden çalmaya başlıyor. Farkında değil ki bu küçük kızın babası, folkun en başarılı müzisyenlerinden Mike Seeger! Kendine has özel tekniği ve harika şarkılarına hayran kalıp, Elizabeth Cotten'ın minik odasında kayıt yapıyorlar. Bu albüm, Elizabeth Cotten'a Grammy kazandırıyor ve şarkıları Bob Dylan, Devendra Banhart ve Laura Gibson gibi meşhur sanatçılar tarafından söylenen bir efsaneye çeviriyor.
Son zamanlarda aklımı çelen konulara ahit olan bu hikaye çok hoşuma gidiyor. Hayatın akışına güvenmek ve herşeyin olması gerektiği zamanda olacağına inanmak. Sadece bilgelikten gelebilecek o güvenle, melodileri acele etmiyor, rahat ve sakinler. Şarkı sözleri, hayatın acı gerçeklerini romantize etmeden basit, temiz ve şiirsel. Hayatı daha tanımayan gençlerin sabırsızlığına gülümseyen, tatlı bir anneanne gibi.
Tesadüfen geçenlerde The Traveler ''sakin ama mutlu'' bir müzik önerisi istediğinde, aklıma ilk gelen şarkı ''Shake Sugaree'' oldu. Bu şarkıyla, hepinize hoş, sakin ve mutlu bir hafta diliyorum.
* 1) Photo via Celeb Inspire 2) Photo via Haute Faves Deux 3) Photo via Song Bird 4) Photo via Design Sponge 5) Photo by Twig Hutchinson 6) Photo via ys voice
No comments:
Post a Comment